یا ابصر من کل بصیر

 

سلااااام :)

 

امشب داشتم یه صفحه ای از نهج البلاغه رو میخوندم. ( خطبه 216) بعد دیدم خیلی خطبه قشنگ و مناسب موقعیتیه به نظرم.

خواستم بگم شما هم بخونیدش، بعد بیاید باهم درموردش حرف بزنیم.

اما معمولا این که یه نفر میگه برید بخونید افراد حوصله نمیکنن برن سراغش. چند قسمت که خودم علامت زدمشون رو فعلا مینویسم براتون و نظر خودمم مینویسم.

اما شما کاملش رو تو خود نهج البلاغه بخونین ان شاءالله :

 

حق، اگر به سود کسی اجرا شود، ناگزیر به زیان او نیز روزی به کار رود. و چون به زیان کسی اجرا شود روزی به سود او نیز جریان خواهد داشت.

این جمله به نظرم در عین امید بخشی، برای آدم یه هشداره. حتی اگر الان حق به نفع توعه فکر نکنی همیشه تو داری درست میگی و بقیه اشتباه.

اما خدا آدم و کمک کنه که همیشه حق پذیر باشه. یکی از بهترین دعاهاست به نظرم . چه جذابن انسان های حق پذیر... به خدا :))

ولی این جمله استثنائش تو اهل بیت علیهم السلامه. که همیشه حق با اونهاست. و هیچ وقت حقی به ضرر اونها نمیشه. چون معصوم هستند و عین حق. « علیٌ مع الحق و الحق مع علی»

 

در میان حقوق الهی، بزرگترین حق، حق رهبر بر مردم و حق مردم بر رهبر است....

این جمله مقدمه همون بیان مشهوره که احتمالا همه شنیدید :« زمامداران اصلاح نمیشن مگر با اصلاح رعیت و رعیت اصلاح نمیشه مگر با اصلاح زمامدارانشون.» 

یه چیزی که وجود داره اینه که آدم حواسش به وظیفه اش باشه. به حقوقی که به گردنشه.

برای اصلاح زمامدار هم البته باید تلاش کرد. اما نباید موجب این بشه که آدم ها وظیفه خودشونو کلا یادشون بره.

 

مردم از اینکه حق بزرگی فراموش میشود، یا باطل خطرناکی در جامعه رواج می یابد احساس نگرانی نمیکنند!

وای که این جمله چه ملموس و دردناکه... 

جمله عربی قسمت اولی که نوشتم میشه :« فَلا یُستَوحِشُ لِعَظیمِ حَقٍ عُطِّل »

یستوحش، از ریشه وحشت میاد. مردم وحشت نمیکنن وقتی یه حق بزرگ فراموش میشه...

خدا ما رو از فراموشکاران قرار نده ان شاءالله

 

همین ها فعلا :)

 

لحظاتتون پرازیاد خدا. علی علی