یا غفار الذنوب


بله :) درست میفرمودید.

توی بیان نوشتن لذت بخشه. آدم رو به بیشتر نوشتن ترغیب میکنه



+حدیث یادمه وبش تو بیان بود. بعد قالبش خیلی خوشگل بود. وبش رو بست و دیگه ازش خبر ندارم

اما هرچی میگردم قالبی که خیلی دوستش داشته باشم رو پیدا نمیکنم.

شایدم قالب رو خودش طراحی کرده بود.



+فردا میرن اردو. یه اردوی یک هفته ای.

چقدر دوست داشتم باهاشون باشم؟ اوف یا... خیلی!

و نشد که باشم.

هوم.... تنها میتونم بگم فدای سرم. و سعی کنم این فکر رو که چقدر بهشون خوش میگذره از سرم بیرون کنم و روز هامو با روزهاشون مقایسه نکنم :))

خب به هر حال تجربه های دیگه ای هم بوده...

تجربه هایی که وقتی بهشون فکر میکردم میگفتم " اوه... چقدر شگفت انگیز " (با چشم هایی قلبی شده )

و وقتی توشون قرار گرفتم شد "اوه چقدر نفرت انگیز."

بله :)) اتفاقات همینقدر غیر قابل پیش بینی هستن.

که خدا هم گفته چه بسا یه چیزو دوس داشته باشیم اما خیرمون توش نباشه یا دوسش نداشته باشیم و خیر توش باشه.

بله :) حالا لبخند زدن راحت تره :))



+ میفرماد:

یا دیدن دوست، یا هوایش

دیگر چه کند کسی جهان را؟!


#مولانا



و همین :)